The eight-thousanders. Ośmiotysięczniki /Version polish and english/.

oryginal post by : – http://www.climbinghimalayas.eu/

The eight-thousanders are the fourteen independent mountains on Earth that are more than 8,000 metres (26,247 ft) above sea level. They are all located in the Himalayan and Karakoram mountain ranges in Asia.

The first attempt on an eight-thousander took place on the expedition by Albert F. Mummery, and J. Norman Collie to Nanga Parbat in 1895; this ended in failure, when Mummery and two Ghurkas, Ragobir and Goman Singh, were killed by an avalanche.

The first successful ascent of an eight-thousander was by Maurice Herzog and Louis Lachenal, who reached the summit of Annapurna on June 3, 1950.

The first person to climb all fourteen eight-thousanders was Reinhold Messner. He completed this task on October 16, 1986. A year later, in 1987, Jerzy Kukuczka became the second climber to accomplish this feat. As of 2007, a total of fourteen people have followed through. This is an extremely hazardous feat; at least four people have died while in pursuit of this goal.

View Larger Map
Ośmiotysięcznik – popularne wśród himalaistów jak również miłośników gór i geografów określenie szczytu, którego wierzchołek wznosi się na ponad 8 tysięcy metrów wysokości ponad poziom morza. Takich szczytów na Ziemi wyróżnia się czternaście – 10 w Himalajach i 4 w Karakorum. Wśród nich wyróżnia się pięć tak zwanych wysokich ośmiotysięczników, czyli Everest, K2, Kanchenjunga, Lhotse i Makalu, mające ponad 8500 metrów (w przypadku Makalu – prawie). Warto zauważyć, że magia 8000 metrów występuje tylko w układzie metrycznym miar. W anglosaskim układzie wysokości szczytów podajemy w stopach i wtedy pojawiają się dwudziesto- i dwudziestopięciotysięczniki.Całą czternastkę ośmiotysięczników nazywa się niezbyt precyzyjnie Koroną Himalajów, prawidłowo Korona Himalajów i Karakorum. Kolejni zdobywcy Korony wymienieni są w odnośnym artykule. Błędną nazwą jest Koroną Gór, która określa najwyższe szczyty górskie wszystkich kontynentów.

Na wysokości 8000 metrów ciśnienie atmosferyczne (a co za tym idzie zawartość tlenu w powietrzu) jest prawie trzykrotnie mniejsze niż na poziomie morza. Jest to główna przyczyna, dla której pierwsze wejście człowieka na wierzchołek szczytu ośmiotysięcznego miało miejsce dopiero w 1950 roku (Annapurna). Wcześniej jednak osiągano i przekraczano granicę ośmiu tysięcy metrów, na przykład podczas prób zdobycia Everestu przez wyprawy brytyjskie w latach 20 ubiegłego wieku.

Routes – part 6. Drogi do celu. cz.6. /Version polish and english/

Other Routes – part3.

A On May 25, 1960, a Chinese team consisting of Wang Fuzhou, Qu Yinhua and a Tibetan, Gingbu (Konbu) (assisted by Australian Daniel Rattner) makes the first summit via the North Ridge.

B May 13th, 1979, Yugoslav West Ridge expedition, New route on West Ridge. Summit reached by two teams made up by Andrej Stremfelj and Nejc Zaplotnik , and then two days later by Stipe Bozic, Stane Belak and Ang Phu. Stane Belak, Ang Phu and Stipe Bozic bivouac at 8300 meters. The next day, Ang Phu tragically fell on the way down and died.

C May 10, 1980, Japan expedition led by Hyoriko Watanabe, New route on West Face and the Horbain Couloir.

D Reinhold Messner (Italy, South Tyrol), via the North Col to the North Face and the Great Couloir, first man to climb Everest alone and without oxygen tanks.

1960: Chinese and Tibetan team of 214 men and women, led by Shih Chan- chun, makes the first summit of Everest via the North Col and Northeast Ridge. Long doubted by Western mountaineers because of the lack of a summit photo and the claim of summiting at night, the photos and film the Chinese did release reveal that they at least climbed the Second Step, the key to the route (although Reinhold Messner claims he possesses documentation proving they didn’t climb it, so far this evidence has not been produced). The final assault party of Wang Fu-chou, Liu Lien-man, Chu Yin-hua, and the Tibetan Gonbu (also known as Gonpa) assaulted the final 15 foot (5 meter) Second Step headwall using pitons and team tactics. After Liu Lien- man repeatedly falls off attempting to lead the pitch, Chu Yin-hua takes off his boots and socks, and using a shoulder stand climbs the
last vertical pitch in bare feet! Exhausted by his effort, Liu Lien- man is forced to halt at 28,600 feet (8,700 meters), but the remaining three climbers make it to the summit where they purportedly leave a plaster bust of Chairman Mao by a rock outcrop.

1980: Solo: Reinhold Messner (Italy) 8/20/80 via the North Col to the North Face and the Great Couloir. He climbed for three days entirely alone from his base camp at 6500 meters without the use of artificial oxygen via the North Col/North Face route.

On May 4-9, 1982, first Soviet Everest expedition, New route on South West Face and South West Pillar.

Nearby is the West Pillar , first climbed in 1982 by a Russian expedition including Eduard Myslovski and Volodya Balyberdin. There were a total of eleven summits on this expedition, and thankfully no fatalities. The route has not been repeated.

On May 4-9, 1982 – 11 climbers summit Everest.

The South Pillar

Another relatively safe route up Everest – if there really is such a thing as a “safe” route on Everest! – is the South Pillar, first climbed in 1980 by Polish super-alpinists Jerzy Kukuczka i and Andrzej Czok.

The route has been climbed in it’s entirety a total of 17 times with one fatality. The Polish team spent 16 days establishing the route through the difficult rock barriers towards the top of the route, so many climbers opt to traverse across to the SE Ridge lower down.

28 climbers have traversed over from this route and safely summited. The one fatality that occurred on the complete S Pillar route was Josef Psotka in 1984, who after successfully summiting was killed in a fall, but it was from the Lhotse Face while descending the standard SE Ridge route. So to date there have been no fatalities on the South Pillar itself.

Dziś przedstawię kolejne drogi na szczyt Góry Gór, a ilustruje je zdjęcie poniżej:

A- Chińska droga z 1960r.
B- Jugosłowiańska droga zachodnia granią z 1979r.
C- Japońska droga z 1980r.
D- Wariant Messnera na ścianie północnej z 1980r.

Chińska ekspedycja z1960r prowadzona była przez Shih Chan-chuna ; weszła na Przełęcz Północną, a następnie podążała północną i południowo wschodnią granią na wierzchołek. 25 maja szczyt osiągnęli Wang Fu-chou, Chu Yin-hua i Tybetańczyk Gonpa.
Jugosłowiańska wyprawa z 1979r. kierowana przez Tone Skarję dokonała pełnego przejścia zachodniej grani. 13 maja szczyt osiągnęli Andrej Stremfelj i Jenrej Zaplotnik.
Japońska wyprawa z 1980r. kierowana przez Hyoriko Watanabe otworzyła nową drogę środkiem ściany północno-zachodniej , a w górnej partii Kuluarem Hornbeina. 10 maja na szczyt weszli Takashi Ozaki i Tsuneon Shigehiro.
Wariant Messnera z 1980r to nowa droga na ścianie północnej, droga częściowo biegnie północno-wschodnią granią, przecina ścianę północną i dalej prowadzi Wielkim Kuluarem, 20 sierpnia po samotnej wspinaczce wszedł na szczyt Austriak Reinhold Messner ( obecnie największy z żyjących himalaistów ).

Droga rosyjskiej wyprawy z 1982r.;

na południowo zachodniej ścianie i południowym filarze, który pierwszy raz pokonali Polacy Jerzy Kukuczka i Andrzej Czok w sławnej wyprawie z 1980r prowadzonej przez Andrzeja Zawadę.

Rosjanie przeszli nową drogą na filarze z lewej strony na południowo-zachodniej ścianie.

Jak dotąd nikt nie powtórzył tej drogi.

Pomiędzy 4 a 9 maja na szczycie stanęło aż 11 wspinaczy.

Droga rosyjska na filarze południowo-zachodniej ściany. /zdj po prawo/

Reinhold Messner /Version polish and english/

Reinhold Messner (born September 17, 1944) is a mountaineer and explorer from South Tyrol in Italy, often cited as the greatest mountain climber of all time, noted for making the first solo ascents of Mount Everest without supplemental oxygen and for being the first climber to ascend all fourteen “eight-thousanders” (peaks over 8,000 metres above sea level).

His first major Himalayan climb in 1970, Nanga Parbat, turned out to be a tragic success. Both he and his brother Günther Messner reached the summit, but Günther died two days later on the descent. Reinhold lost seven toes and three fingers, which had become badly frostbitten during the climb and required amputation.

In the 1970s, Messner championed the cause for ascending Mount Everest without supplementary oxygen, saying that he would do it “by fair means” or not at all. In 1978, he summited Everest with Peter Habeler. He later summited Everest on the Tibetan side in 1980, the first solo summit. This was the first time anyone had been that high without bottled oxygen and Messner and Habeler proved what most doctors, specialists, and mountaineers thought impossible. It changed mountaineering forever.

In 1986, Messner became the first to climb all fourteen eight-thousanders (peaks over 8,000 metres above sea level. He has also made a solo ascent of the technically difficult Nanga Parbat. Messner has crossed Antarctica on skis with Arved Fuchs.

The fourteen 8,000 + peaks :

• 1970: Nanga Parbat (8125 m)
• 1972: Manaslu (8156 m)
• 1975: Gasherbrum I (Hidden Peak) (8068 m)
• 1977: Dhaulagiri (8167 m)
• 1978: Mount Everest (8848 m), Nanga Parbat (8125 m) (First ascent without supplementary oxygen)
• 1979: K2 (8611 m)
• 1980: Mount Everest (8848 m) (First person to ascend alone and without supplementary oxygen)
• 1981: Shisha Pangma (8012 m)
• 1982: Kanchenjunga (8598 m), Gasherbrum II (8035 m), Broad Peak (8048 m), Cho Oyu (8201 m – summit attempt during winter failed)
• 1983: Cho Oyu (8201 m)
• 1984: Gasherbrum I (8068 m) and Gasherbrum II (8035 m) at one time without returning to basecamp
• 1985: Annapurna (8091 m), Dhaulagiri (8167 m)
• 1986: Makalu (8485 m), Lhotse (8516 m)

Official site : http://www.reinhold-messner.de/
Nanga Parbat

Reinhold Messner (ur. 17 września 1944 w Villnöss-Funes, w Tyrolu na terytorium Włoch) – himalaista i podróżnik, autor książek o tematyce górskiej. Jako pierwszy człowiek zdobył Koronę Himalajów – wszystkie 14 ośmiotysięczników świata. Dokonał tego w 1986, a zdobycie kompletu szczytów zajęło mu 16 lat. Preferował w swych wspinaczkach himalajskich styl alpejski- starał się nie korzystać z tragarzy, zakładał minimalną ilość obozów pośrednich i poręczówek. Nie używał też butli tlenowych. W roku 1970 on i jego brat Gunther wspinali się na Nanga Parbat. Ich zwycięstwo zamieniło się w klęskę, kiedy Gunther zginął przysypany lawiną. Oskarżany o brawurę i egoizm, obwiniany za śmierć brata Reinhold po wielu latach powraca na kartach swej książki / Reinhold Messner “Naga Góra” / do dramatycznych przeżyć z wyprawy. W 1978 zdobył wraz z Peterem Habelerem w stylu alpejskim Mount Everest, a następnie – samotnie – Nanga Parbat. Prawdopodobnie częste niedotlenianie na wysokościach doprowadziło do wykrytych ostatnio u Messnera uszkodzeń mózgu. W 1985, jako drugi człowiek na świecie, mógł poszczycić się zdobyciem Wielkiej Korony Ziemi – najwyższych szczytów na wszystkich kontynentach.

Ma swoja strone internetowa : http://www.reinhold-messner.it